«Ελαίαι τηλεθόωσαι».
......................................................................................
Τα βήματα μας, μας έφεραν στην είσοδο του παλιού παραδοσιακού μονοπατιού που βρίσκετε στην άκρη του χωριού. Αυτό το μονοπάτι είναι πολύ παλιό και εξυπηρετούσε την επικοινωνία των χωριών της γύρο περιοχής.
Βασικά ήταν ένα μονοπάτι που οδηγούσε στον Ελαιώνα του χωριού... μια και εδώ έχουν πολλά δέντρα (ελιές και κυπαρίσσια) ...αλλά και κήπους οι χορικοί.
......................................................................................
......................................................................................
Πόσοι αλήθεια κουρασμένοι αγρότες (για εκατοντάδες, ίσος χιλιάδες χρόνια) δεν το διάβηκαν! Aλλά και πόσοι γυρολόγοι και περιπατητές...δεν το ακολούθησαν!
Αν ο σημερινός περιπατητής σεβαστεί το χώρο και ησυχάσει εσωτερικά... και αν μάλιστα είναι και λίγο «αλαφροΐσκιωτος»... ίσος και να ακούσει το... (από παλιά) ...ποδοβόλημα των ζωντανών, να το ανέβω κατεβαίνουν ακόμα και τώρα!
......................................................................................
......................................................................................
Το παλιό μονοπάτι είναι ακόμα εδώ... πανέμορφο, σκιερό και βατό για όλους, ακόμα και για ηλικιωμένους... και για παιδιά! Είναι δεν είναι ένα χιλιόμετρο (1000μ) μέχρι τον Aϊ Προκόπη... και ύστερα μπορείς να γυρίσεις πίσω, από άλλο δρόμο... αφού βέβαια έχεις πιεί τα δροσιστικά σου στα φιλόξενα καφενεία του Aϊ Προκόπη!
Το Mικρό - Kλίμα της περιοχής και η πλούσια βλάστηση, σε κάνουν να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε υπό τροπικό περιβάλλον. Όλο το μονοπάτι είναι σκιερό. Ο περιπατητής βαδίζει πάντα «υπό σκιά»... Τα μεγάλα ελαιόδεντρα σχηματίζουν μια φυσική «ομπρέλα ήλιου»... ενώ σε μέρη όπου αραιώνει η βλάστηση βλέπει την θαυμάσια θέα που σου προσφέρετε προς την πόλη της Κέρκυρας και το παλιό φρούριο της! Είναι η ίδια θέα που γοήτεψε τον διάσημο Άγγλο ζωγράφο - περιηγητή EDWARD LEAR και που τον ενέπνευσε να απεικονίσει με το χρωστήρα του, το μαγευτικό Kερκυραϊκό τοπίο. Ο EDWARD LEAR, το 1862, στέκονταν στην ίδια ακριβός θέση όπου στέκετε και ο περιηγητής σήμερα για να θαυμάσει την Πόλη και το Φρούριο!
......................................................................................
......................................................................................
Eκπληκτικά είναι και κάποια ξέφωτα - ανοίγματα- (σιάδι) που ανοίγονται εδώ και εκεί κάτω από τα δέντρα! Ιδανικά για γλέντια χορούς και τραπεζώματα! (Mην ξαφνιαστείτε αν δείτε «νύμφες» να χορεύουν στους ήχους του αυλού του Πάνα!)
Μάλιστα η γοητεία και η ενέργεια του χώρου ήταν τέτοια ...που η φίλη μου Έλλη, «γιατρεύτηκε» αυτόματα από την αλλεργία της στη γύρη... και καλός μου φίλος Στέφανος, ερχόμενος σε ποιητικό ίστρο, άρχισε να απαγγέλει σε άπταιστη Oμηρική γλώσσα, στίχους από την Η’ Pαψωδία της Οδύσσειας!!! («Ελαίαι τηλεθόωσαι»... κλπ)
Πράγματι, ο τόπος είναι μαγικός και γεμάτος θετική ενέργεια!
......................................................................................
......................................................................................
Πληροφορίες για το χωριό των «Κυνοπιαστών» θα βρείτε...
Στην εφημερίδα που εδρεύει στην περιοχή... tel. 26610-42984 & 26610-45129 kerkyrasimera@gmail.com
......................................